Szparagi – przysmak niełatwy w uprawie

Szparagi "lubią" gleby próchnicze, szybko nagrzewające się, o pH na poziomie 6‒7, czyli o odczynie neutralnym lub lekko kwaśnym. Zbiory tego warzywa w Polsce mogą się zaczynać już w połowie kwietnia, wszystko zależy od warunków pogodowych, przede wszystkim temperatur.

Jako nieliczne warzywa w uprawie wieloletniej, szparagi wymagają nawożenia w ściśle określony sposób, najpierw przed założeniem plantacji, a następnie w okresie wzrostu i wegetacji roślin. Zalecane nawożenie azotem wynosi N 150‒200 kg/h aplikowanych w trzech dawkach, pierwszą stosuje się kiedy rusza wegetacja, następną na około 2‒3 tygodnie przez zbiorem, a ostatnią po zbiorach wypustek. Forma saletrzana i amonowa to formy azotu najlepiej przyswajalne, forma amidowa nie jest zalecana. Jesienią plantacje zasila się fosforem w postaci superfosfatu, z racji bardzo wolnego przemieszczania się tego składnika w glebie. Optymalna dawka P2O5 to 100‒200 kg/ha, a chlorku potasu K2O 200‒250 kg/ha. Ważne jest również zasilanie szparagów magnezem w dawce MgO 100‒150 kg/ha. Zarówno potas, jak i magnez stosuje się w dwóch dawkach: pierwszą jesienią, a drugą wiosną, przed uformowaniem redlin.

Wybór środków ochrony roślin dedykowanych tym warzywom jest dość ubogi, ponadto stosuje się je dopiero po zbiorach wypustek. Na szarą pleśń zarejestrowane są w Polsce Rovral Aquaflo 500 SC, Signum 33 WG oraz Switch 62,5 WG, na rdzę Scorpion 325 SC i Tazer 250 SC, natomiast na purpurową plamistość pędów tylko Switch 62,5 WG. Chwasty dwuliścienne w uprawie szparagów zwalcza się preparatami: Stomp Aqua 455 SC, Sencor Liquid 600 SC oraz Afalon Dyspersyjny 450 SC.
Na zdjęciach prezentujemy aktualny wygląd plantacji szparagów w gminie Wężyska w woj. lubuskim. Przykrywanie szparagów ma na celu regulowanie ciepłoty podłoża, w którym rosną karpy.