Znaczenie chloru w uprawie warzyw
Zarejestrowani mogą więcej! Załóż konto, aby się przekonać

Znaczenie chloru w uprawie warzyw

27 kwietnia 2021

Założeniem każdej technologii produkcji warzywniczej jest przede wszystkim uzyskanie najwyższego plonu o doskonałej jakości, przy rozsądnych kosztach. Podejmowanie właściwych decyzji wpływa na finalną ocenę sezonu, wynikającą ze sprzedaży wyprodukowanego plonu.

Znaczenie chloru w uprawie warzyw

Jednym z najważniejszych czynników, decydujących o ostatecznym koszcie i zysku z uprawy, jest nawożenie. W uprawach warzywniczych, jagodnikach i sadach większą rolę niż w uprawach wielkoobszarowych odgrywają formy wniesionych składników. To od nich zależy szybkość pobierania, poziom wykorzystania, selektywność i efektywność nawożenia, składające się na ostateczny wynik. Szczególnie widoczne różnice zaznaczają się w zależności od wyboru formy wniesienia azotu i potasu.
 

Nawożenie azotem i potasem

Spośród trzech dostępnych form azotu każda wyróżnia się specyficznymi cechami. Forma azotanowa, zwana saletrzaną, działa szybko i jest aktywna nawet przy niższych temperaturach gleby. Forma amonowa, w porównaniu z formą saletrzaną, pobierana jest w dłuższym czasie, potrzebuje też odpowiednich przemian w glebie, dzięki czemu stanowi stabilne źródło żywienia roślin. Forma amidowa, czyli mocznikowa, jako najbardziej złożona, stanowi długotrwałe i zrównoważone nawożenie azotowe – wśród omawianych form mocznik w glebie podlega najbardziej skomplikowanym przemianom.

Nawożenie potasem oparte jest na wniesieniu składnika w dwóch formach - chlorkowej i siarczanowej. Nawozy zawierające potas w postaci chlorku potasu to sól potasowa i oparte na niej nawozy wieloskładnikowe. Drugim typem jest siarczan potasu, wprowadzający potas w formie siarczanowej oraz wszystkie nawozy wieloskładnikowe bazujące na tym nośniku.
Dobór odpowiedniej formy potasowej powinien być oparty o gruntowną wiedzę i znajomość wrażliwości poszczególnych gatunków na podwyższoną zawartość chlorków. U niektórych gatunków bowiem wysokie stężenie tego pierwiastka w roślinie prowadzi do znacznego obniżenia wielkości i jakości plonu, obniża ilość cukrów, białka, skrobi, przez co dochodzi do utraty walorów smakowych. Wysoka zawartość chloru wpływa niekorzystnie na przechowywanie. Do typowych objawów nadmiaru chloru zalicza się również: drobnienie liści, jaśniejsze ich zabarwienie, przedwczesne zasychanie i opadanie. Obserwuje się też gorszy wzrost korzeni, niekiedy ich zamieranie oraz drobnienie owoców.
 

Nie wszystkie rośliny lubią chlor

Różne gatunki roślin uprawnych wykazują zmienną tolerancję co do zawartości chloru w glebie. Do roślin „lubiących” chlor możemy zaliczyć boćwinę oraz seler. W technologii uprawy ww. roślin można stosować nawozy o wysokiej zawartości chloru, czyli przygotowane na bazie soli potasowej.

Kapusta biała i czerwona, szparagi, buraczki ćwikłowe należą do roślin, które nie reagują na zawartość omawianego pierwiastka w glebie. Chlor nie wpływa ani pozytywnie, ani negatywnie na ich wzrost, plonowanie i przechowywanie. W uprawie wymienionych gatunków można stosować zarówno nawozy chlorkowe, jak i bezchlorkowe.

Stosunkowo dużą grupę roślin uprawnych można zaliczyć do grupy częściowo tolerującej chlor. Należą do niej: drzewa ziarnkowe, czarna porzeczka, pomidor, rzodkiewka, rzodkiew, cykoria, słonecznik, szpinak, marchew, por, chrzan, kalarepa. W przypadku tej grupy roślin wnoszenie nawozów zawierających chlor jest ryzykowne i jeżeli musi już nastąpić, powinno być przeprowadzone na długo przed wysiewem czy wysadzeniem rośliny uprawnej.

Rośliny wrażliwe na zawartość chloru stanowią najliczniejszą grupę. Zaliczamy do niej: agrest, malinę, czerwoną porzeczkę, truskawkę, jeżynę, borówkę, owoce pestkowe (w szczególności czereśnie), fasolę, bób, ogórka, paprykę, melona, cebulę, sałatę, drzewka iglaste, kwiaty, pozostałe rośliny ozdobne, wszystkie rośliny uprawiane pod osłonami, rozsady większości roślin, ziemniaki, tytoń, chmiel. W przypadku tej grupy roślin stosuje się wyłącznie nawozy bezchlorkowe.
 

Nasze rozwiązanie - Elplon bezchlorkowy

Nawozem, który można zastosować zarówno w uprawie roślin sadowniczych, jak i warzywniczych wrażliwych i średnio wrażliwych na chlorki jest Elplon Bezchlorkowy 12–12–15 +S+Zn. Jest to nawóz posypowy, wzbogacony siarką i cynkiem. Dzięki granulom o stabilnym poziomie wyrównania gwarantuje równomierny wysiew, nie pyli się, cechuje go też wysoka rozpuszczalność oraz wysoki współczynnik reaktywności.

Elplon Bezchlorkowy zawiera 12% azotu, niezbędnego do prawidłowego wzrostu roślin. Azot podany jest w formie amonowej, zapewniającej zrównoważone i rozłożone w czasie żywienie tym składnikiem. Elplon bezchlorkowy zawiera też 12% fosforu i 15% potasu w formie siarczanowej. Skład uzupełnia siarka, wspierająca wykorzystanie przez roślinę azotu, oraz cynk.
Zalety nawozu to: możliwość kompleksowego i zbilansowanego nawożenia roślin wrażliwych na chlorki, bardzo dobra rozpuszczalność, wyrównane granule, gwarantujące równomierne zasilanie upraw.
elplon bezchlorkowy
Elplon Bezchlorkowy polecany jest przede wszystkim do przedsiewnego nawożenia upraw pod osłonami, warzyw polowych oraz drzew i krzewów owocowych tuż przed wznowieniem wegetacji. Racjonalne, zbilansowane nawożenie nawozami bezchlorkowymi lub ubogimi w chlor pozwala na uzyskanie zdrowych, prawidłowo rozwiniętych roślin, co z kolei przekłada się na osiągnięcie wysokich plonów bardzo dobrej jakości.
27 kwietnia 2021

Spis treści

Udostępnij

Strefa wiedzy