Wapń zapobiega gorzkiej plamistości podskórnej

23 lipca 2021

Jedną z najbardziej uciążliwych chorób fizjologicznych jest obecnie gorzka plamistość podskórna. Porażenie znaczącej liczby sadów jabłoniowych wynika przede wszystkim z błędnego podejścia do nawożenia wapniem, jak i z niedostosowania programów nawożenia do sytuacji, która wystąpiła w bieżącym sezonie.

Wapń zapobiega gorzkiej plamistości podskórnej

Gorzka plamistość podskórna charakteryzuje się występowaniem na powierzchni owoców plamek o średnicy kilku milimetrów. Finalnie skórka w obrębie plam brunatnieje, zapada się, a miąższ wysycha. W przypadku niektórych odmian objawy mogą wystąpić na powierzchni całego owocu. Główną przyczyną choroby jest niedobór wapnia lub niewłaściwy stosunek wapnia do potasu. Aby go uniknąć, należy przestrzegać kilku wymienionych poniżej zasad.

Termin rozpoczęcia nawożenia
Bardzo istotne jest jak najwcześniejsze rozpoczęcie nawożenia wapniem. Można przeprowadzić zabieg nawet w okresie kwitnienia, natomiast kwietniowe przymrozki i majowe mrozy powinny być sygnałem o możliwych utrudnieniach w transporcie wapnia w roślinie.

Temperatura
O skutecznej aplikacji wapnia można mówić, gdy wykonywana jest w zakresie temperatur 15–20°C. W temperaturze powyżej 25°C oraz przy niskiej wilgotności następuje ograniczenie efektywnego pobierania wapnia przez zawiązki owocowe, spowodowane m.in. odparowywaniem cieczy i krystalizacją soli wapnia na powierzchni opryskiwanej. Pamiętać należy o wykonywaniu zabiegu w warunkach bezwietrznych, co niweluje ryzyko nierównomiernego rozprowadzenia cieczy w obrębie korony.

Technika wykonania zabiegu
Właściwa technika wykonania zabiegu odrywa kluczową rolę w przeciwdziałaniu gorzkiej plamistości podskórnej. Zabiegi należy przeprowadzać w taki sposób, aby ciecz robocza równomiernie pokryła powierzchnię owoców w całej koronie. Dotyczy to przede wszystkim owoców w części wierzchołkowej, które zawierają mało wapnia. Konieczność dokładnej aplikacji wynika przede wszystkim z silnej konkurencji o wapń pomiędzy liśćmi, pędami a owocami. Pamiętać również należy, że wapń naniesiony na blaszki liściowe praktycznie nie jest z nich remobilizowany do owoców.

Specyfika sezonu
W większości sadów w bieżącym sezonie wielkość owoców znacząco odbiega od ich standardowych rozmiarów. W związku z powyższym dokarmianie dolistne wapniem powinno stanowić bardzo ważny element właściwej agrotechniki. Zabiegi należało i należy wykonywać częściej, aniżeli w „normalnych” okresach wegetacji. Spowodowane jest to dużym udziałem owoców wyrośniętych, w których wraz z silnym wzrostem spada zawartość wapnia w 100 g miąższu. Optymalna zawartość tego pierwiastka powinna wynosić co najmniej 5 mg Ca w 100 g miąższu.
Kolejnym bardzo ważnym czynnikiem wpływającym na ograniczenie chorób fizjologicznych jest zachowanie odpowiedniego stosunku wapnia do potasu (K:Ca). Optymalnie powinien on wynosić od 20:1 do 30:1. W przypadku wyższego współczynnika ponownie wystąpi problem z zaopatrzeniem rośliny w wapń .

Pozostałe czynniki
Związane z odmianą czy podkładką. Odmiany, m.in. Jonagold, Szampion czy Ligol wymagają intensywniejszego nawożenia ze względu na genetycznie niską zawartość wapnia. Z kolei w przypadku drzew uprawianych na podkładce M.26 mają skłonność do niższej kumulacji wapnia w drzewach.

Więcej informacji u opiekunów handlowych Frusto bądź pod numerem telefonu 668-682-124.
 
23 lipca 2021

Spis treści

Udostępnij

Opinie

Przeczytałeś artykuł?

Podziel się opinią jako pierwszy!